Referenties

Maar dat was niet gemakkelijk… Nienke werkt met mensen met een verstandelijke beperking. Ze raakte burned-out en depressief. ‘Op een gegeven moment was het zó erg, dat ik weer bij mijn moeder ging wonen.’ Nienke lag maanden in bed. Ze kon niet werken, niet eten, niet voor zichzelf zorgen. ‘Ik kon eigenlijk niks meer. Het was een rottijd’. Nienke werd aangemeld voor psychiatrische behandeling maar er was een lange wachttijd. Toen heeft Lunetzorg Spring ingeschakeld. ‘Ik was mezelf helemaal kwijt. Ik was veranderd in een heel onzeker mens. Ik kende mezelf niet meer terug’.

Stoer maar wel samen

Nienke heeft een vragenlijst ingevuld over haar psychologische drijfveren. Hieruit kwam een profiel. De valkuilen en talenten van Nienke kwamen heel duidelijk naar voren. Door de gesprekken over dit profiel heeft ze een heel goed beeld gekregen van hoe ze in een groep functioneert. ‘Voor het eerst voelde ik me écht op m’n gemak en begrepen!’ Nienke kwam erachter dat ze niet goed in haar kracht stond. ‘Het profiel was heel duidelijk en herkenbaar. Ik kom altijd stoer over. Ik denk dan: ‘Ik kan het wel alleen.’ Tegelijkertijd ben ik ook heel erg van warme contacten, gezelligheid, gelijkwaardigheid en harmonie. Ik wil graag dingen samen doen’.

Steeds beter

‘Samen met Peet maakte ik opstellingen met poppetjes. Deze oefening liet me heel goed inzien waar ik stond in de groep, bij collega’s maar ook privé. Ik heb hier heel veel aan gehad. Ik vond het lastig om op te komen voor mezelf. Ik leerde me open stellen, waardoor mijn collega’s dit ook deden. Ik durf nu gemakkelijker hulp te vragen’. Elke bijeenkomst werd afgesloten met ReAttach. ‘Ik heb nooit gesnapt wat dat precies met me deed. Maar ik merkte wel dat het steeds beter en beter met me ging!’

Vertrouwen

Na de hulp die Spring gaf, voelde Nienke zich veel beter over zichzelf. Ze heeft inzichten gekregen in hoe ze wérkelijk is. ‘Ik weet hoe ik moet omgaan met dipjes. Dat heb ik geleerd. Ik weet ook dat ik sterk genoeg ben en hoe ik in m’n kracht sta. Ondertussen kan ik gewoon functioneren. Ik ben er weer. Ik ben weer mezelf. Ik weet nu dat ik ‘nee’ mag zeggen. En dat ik hulp mag vragen. Ik weet dat ik op tijd aan de bel moet trekken en ik ben ook niet meer bang om dat te doen. Ik heb mezelf heel goed leren kennen. En het belangrijkste: Ik heb er weer vertrouwen in!’